Με το "εγοστάσιο των μολυβιών" η Σώτη Τριανταφύλλου κάνει μια τομή στη σύγχρονη ελληνική πεζογραφία. Πρόκειται για ένα επικό μυθιστόρημα που περικλείει γεγονότα και συμβάντα οχτώ περίπου δεκαετιών: από το 1866 ως τις παραμονές του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Περιπλανιέται σε πόλεις, χώρες και ηπείρους, που είχαν συμβεί κοσμοϊστορικά γεγονότα εκεί. Με κινηματογραφική γραφή μας μεταφέρει στο Κάιρο, τότε που κατασκευαζόταν η διώρυγα του Σουέζ, στην Αθήνα, την εποχή που "ξυπνούσε" η "τεχνική επανάσταση" στην Ελλάδα, στη Ζυρίχη, στο Βερολίνο, στην Αγία Πετρούπολη, στο Λένιγκραντ, όπου άλλος ονειρεύεται να κτίσει ένα εργοστάσιο μολυβιών και άλλος να κτίσει έναν ολόκληρο κόσμο. Παράλληλα μας ξεναγεί και στο Κογκό την περίοδο της αποικιοκρατίας.
Είναι ένα βιβλίο-μυθιστόρημα "για την επανάσταση και τους επαναστάτες". Σε συναρπάζει με την πλοκή του και σε κάνει να ενδιαφερθείς για την ιστορία. Κάποιοι μάλιστα το χαρακτήρισαν βιβλίο "δρόμου" στην ιστορία, εφόσον παρουσιάζει τόσο περιπέτειες ανθρώπων όσο και "ιδεολογιών" καλύπτοντας μια τόσο μεγάλη χρονικά περίοδο.
Οι ήρωές της, κυρίως η οικογένεια των Ασημάκηδων και οι φίλοι τους, ο Στέφανος, ο Βολφ, ο Μάρκος, ο Βάγκαλης, η Ρόζα, η Λουίζα και τόσοι άλλοι, παρόλο που δεν παρουσιάζονται ως ολοκληρωμένοι χαρακτήρες, με τον τρόπο ζωής τους και τις πεποιθήσεις τους καταφέρνουν να αγγίξουν και να ευαισθητοποιήσουν τους αναγνώστες. Εκείνο που εντυπωσίασε ιδιαίτερα είναι ότι τους διακρίνει μια τάση φυγής ή ακόμα και φυγή από διάφορες καταστάσεις.
Δικαίως λοιπόν- αποφανθηκάμε στη συνάντηση της Λέσχης μας την περασμένη Κυριακή- το αξιόλογο αυτό βιβλίο της Σώτης αγαπήθηκε τόσο πολύ.
Μαρίνα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου