Θεατρικό έργο του συγγραφέα που ξεχειλίζει από οργή για την κοινωνία και τα αίτια που μπορεί να πληγώσουν,να απελπίσουν, να θυμώσουν και να βάλουν ανθρώπους στο περιθώριο κάνοντάς τους πολλές φορές τιμωρούς σε ότι θεωρούν ότι τους αδίκησε.
Κεντρικά πρόσωπα τρεις άνθρωποι, τρία αδέλφια στο περιθώριο της ζωής, ένας διανοούμενος, ένας καλλιτέχνης και ένα ποινικός κρατούμενος οι οποίοι καταδιώκονται για ληστεία μετά φόνου και μια γυναίκα η οποία αν και υπάρχει μόνο σαν αναφορά εντούτοις παίζει καθοριστικό ρόλο στη ζωή και των τριών.
Στο κρησφύγετο που θα βρεθούν θα κάνουν αναδρομή στην ζωή τους, θα θυμηθούν τον νεκρό πατέρα τους, έναν κυνηγημένο αριστερό, θα εκφράσουν την οργή και την πίκρα τους για ό,τι η ζωή τους στέρησε και μέσα από εσωτερικές επώδυνες συγκρούσεις θα βγάλουν στην επιφάνεια κρυμμένα μυστικά συνειδητοποιώντας το αδιέξοδο στο οποίο βρίσκονται.
Για πρώτη φορά είναι έτοιμοι να πάρουν οι ίδιοι αποφάσεις για τη ζωή τους.
Αυτός ο θάνατος είναι δικός μας ..... λένε και το εννοούν.
Ο θυμός, η απελπισία και ταυτόχρονα η απόφασή τους να μην είναι πια θύματα κανενός κοινωνικού συστήματος θα τους μετατρέψουν σε ΕΚΤΕΛΕΣΤΕΣ, θα αποφασίσουν αυτοί για το θανατό τους και μια έκρηξη θα ρίξει τους τίτλους τέλους του έργου.
Το βιβλίο άρεσε σε όλους και αποτέλεσε την αφορμή μιας κουβέντας πάνω στα κοινωνικά θέματα που θίγονται στο βιβλίο, ναρκωτικά, εξουσία του χρήματος, τη βία οποιασδήποτε μορφής
Εντοπίσαμε τις συναισθηματικές μεταπτώσεις που έχουν οι πρωταγωνιστές περνώντας από την οργή στην ηρεμία και από την σκληρότητα στην ευαισθησία κατανοώντας τελικά γιατί επέλεξαν ένα φρικτό τέλος, παρά μια φρίκη χωρίς τέλος.......
Τ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου