Κυριακή 26 Ιουνίου 2011

Saluto di Diego Zandel a Manolis Fourtounis - Χαιρετισμός του Ντιέγκο Τζάντελ στο Μανώλη Φουρτούνη

Χαιρετισμός του Ντιέγκο Τζάντελ στο Μανώλη Φουρτούνη
ακολουθεί η μετάφραση στα Ελληνικά

Carissimi amici,
Solo pochi giorni dal mio arrivo a Kos mi impediscono di essere, come avrei tanto voluto, tra voi in questa occasione per salutare e parlare dell’opera e della figura di Manolis Foυrtounis, un uomo del quale mi onoro essere amico e compagno di strada nell’amore per la poesia e la letteratura e nella speranza di un mondo migliore.
Avrei voluto ascoltare le relazioni dei miei cari amici, Kostantino Kojopoulos e Panaiotis Noutsos, ai quali devo la mia riconoscenza per avermi fatto conoscere personalmente Manolis.
L’incontro con lui, avvenuto pochi anni fa in occasione del convegno che i sindaci dell’isola avevano organizzato per festeggiare i suoi straordinari 80 anni, è stato uno tra i più belli e significativi della mia vita.
Non è così facile incontrare un Maestro. Perché Manolis è questo: un Maestro di vita, al quale guardare, come a un faro nel buio della notte, per non smarrire la rotta.
Ce lo dice la sua vita, consumata nell’affermazione delle sue idee di uguaglianza, giustizia sociale e libertà contro poteri spietati posti a difesa del privilegio e della ricchezza di pochi, e ce lo dicono i suoi libri, la sua poesia che ci ricorda a ogni verso che l’anima, lo spirito, non muore mai dentro di noi se, come Manolis, pur nelle condizioni peggiori di vita, sappiamo coltivare l’amore e la speranza.
DIEGO ZANDEL

Αγαπητοί φίλοι,
Μόνο λίγες ημέρες πριν φτάσω στη Κω με χωρίζουν από το να βρεθώ, όπως θα ήθελα, μαζί σας σε αυτή την εκδήλωση για να χαιρετήσω και εγώ και να μιλήσω για το έργο και για την προσωπικότητα του Μανώλη Φουρτούνη, του όποιου έχω τη τιμή να είμαι φίλος και συνταξιδιώτης στην αγάπη για την ποίηση και τη λογοτεχνία καθώς και στην προσδοκία για ένα καλύτερο κόσμο.
Θα μου άρεσε πολύ να ήμουν εκεί και να ακούσω τις εισηγήσεις των αγαπητών φίλων μου, του Κώστα Κογιόπουλου, του Παναγιώτη Νούτσου, στους οποίους οφείλω την γνωριμία μου με τον Μανώλη.
Η πρώτη μας επαφή έγινε πριν από λίγα χρόνια στη συνάντηση που είχαν διοργανώσει οι δήμαρχοι του νησιού για να γιορτάσουν τα 80 υπέροχα χρόνια του Μανώλη. Ηταν από τις πιο όμορφες και σημαντικές συναντήσεις της ζωής μου.
Δεν είναι τόσο απλό να συναντάς έναν  Δάσκαλο. Γιατί ο Μανώλης αυτό είναι: ένας Δάσκαλος ζωής, τον οποίο κοιτάς όπως τον φάρο στο σκοτάδι της νύχτας για να μη χάσεις την πορεία σου.
Αυτό μας αποδεικνύει η ίδια η ζωή του, που την έχει αφιερώσει στα ιδανικά της ισότητας, της κοινωνικής δικαιοσύνης και της ελευθερίας. Αντίπαλη πάντα με σκληρές εξουσίες, ταγμένες στην υπεράσπιση των πλεονεκτημάτων και του πλούτου των λίγων. Αυτό αναβλύζει από τα βιβλία του, την ποίησή του που μας υπενθυμίζει στο κάθε στίχο ότι η ψυχή, το πνεύμα ποτέ δεν πεθαίνει εάν ξέρουμε, όπως ο Μανώλης ξέρει, ακόμα και στις χειρότερες συνθήκες ζωής, να καλλιεργούμε την αγάπη και την ελπίδα.  


Ντιέγκο Τζάντελ 



Δεν υπάρχουν σχόλια: